-
1 безредица
безре́диц|а ж., -и 1. Unordnung f o.Pl., Unruhe f o.Pl., Wirrwarr m o.Pl., Durcheinander n o.Pl.; 2. полит. само мн. Unruhen Pl; ( беззаконие) Regellosigkeit o.Pl.; Причинявам безредици Unordnung stiften; Цари пълна безредица Es herrscht völlige Unruhe.